Facebook မွာ
မႏ ၱေလးနန္းၿမိဳ ့ၾကီး
ဘြားခနဲ ့ ေပၚလာေတာ့
ငါဟာ က်င္စက္နဲ ့တို ့ခံလိုက္ရသလို
ခုန္ထလိုက္ရ...
(ေၾသာ္...မႏၱေလး..မႏၱေလး...)
မႏၱေလးဟာ ငါ့ဆီကို
ဒေရာေသာပါး ေျပးအလာ
ေဟ့...ရပ္
ဦးပိန္တံတားလည္းရပ္၊
ရန္ကင္းေတာင္လည္းရပ္၊
ဘုရားၾကီးလည္းရပ္၊
အတုမရွိေက်ာင္းလည္းရပ္၊
ေဟ့...ရပ္
ရတနာပံုလည္းရပ္၊
၀င္းလိုက္လည္းရပ္၊
ေရႊေျခခ်င္းနဲ ့ေကာင္မေလးလည္းရပ္၊
ျမင္းလွည္းလည္းရပ္၊
ေဟ့...ရပ္
ဆရာတင္လည္းရပ္၊
ေရႊဥေဒါင္းလည္းရပ္၊
ပါေတာ္မူလည္းရပ္၊
ဆိုင္ကယ္လည္းရပ္၊
ေဟ့...ရပ္
ေတာင္သမန္လည္းရပ္၊
ေဂါ၀န္လည္းရပ္၊
မစိုးရိမ္လည္းရပ္၊
ပုရစ္ေၾကာ္လည္းရပ္၊
ေဟ့...ရပ္
မႏၱေလးေတာင္လည္းရပ္၊
ေလာကမာရဇိန္လည္းရပ္၊
ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္လည္းရပ္၊
စက္ဘီးလည္းရပ္၊
ရပ္...ရပ္...ရပ္..
မလာၾကနဲ ့....
မလာၾကပါနဲ ့...
အတိတ္ဟာ
ငါ့ကို နက္သထက္နက္ေအာင္
တူးဆြတက္လို ့ပါကြယ္။
No comments:
Post a Comment