ျမဴမႈန္ေတြ ၀ပ္ဆင္း ႏွင္းၾကြင္းေစဖို႔လား
မလင္းမခ်င္းခဲ႔တဲ႔ ဒီေဆာင္း
အလြမ္းေတြ ထပ္ေလာင္းျဖည္႔ရင္ေတာင္
အခ်မ္းက ေကာင္းဆဲ ...။
အျမင္ရယ္ ေဝဝါး ေမ့ေပ်ာက္ေစဖို႔လား
သံစဥ္ရွာမရခဲ့တဲ့ စာသား
ေဆာင္းေလရယ္ အေဝွ႔မွာတင္
အခ်စ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ျပီ ...။
အိုဘယ႔္ ေဆာင္းသခင္
အခ်မ္းအဆင္သင္႔ ရင္ျဖင္႔
ငါ႔ရင္ျမိဳ႕ရုိးတဖက္ကုိ
အလြမ္းျမဴမႈန္ေအာက္က ထုတ္ေပးပါ
အေတြးအမွ်င္တန္းသာ
ဒီဇင္ဘာႏွင္းမွာ ၾကြင္းေစခ်င္လို႔ပါ ...။
ခုေတာ႔ ...
ႏွင္းလည္းျပယ္ျပီ ဒီဇင္ဘာ
ဒီလမ္းအလယ္မွာေတာ႔
ေျမာက္ျပန္ေလကုိ ငါ အန္တုေနရတယ္ ...။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ...
ျမဴခိုးေတြနဲ႔ ညေနခင္းက
တိတ္တဆိတ္ ႏႈတ္ဆက္တယ္
သူတို႔ ထြက္ခြာေတာ႔မယ္ေလ
ထမ္းပုိးထားတဲ႔ အိပ္မက္ေတြအေၾကာင္း
တေစ႔တေစာင္းေတာင္ ေျပာခြင္႔မရခဲ႔ဘူး
ေနာက္ဆံုးေတာ႔
ဒီ ဒီဇင္ဘာမွာ တေယာက္တည္းပါပဲ ...။
No comments:
Post a Comment